جدایی ستاره ها این فصل از جولای آغاز شد، وقتی که ادینسون کاوانی، استوان یووتیچ و مارکینیوش با قراردادهایی سنگین به "خارج" منتقل شدند و حتی ممکن است این پایان کار نباشد. خبر می رسد اریک لاملا در آستانه پیوستن به تاتنهام است و آدم لیاجیچ نیز از اسپانیا پیشنهاد جدی دارد. زمانی این فروش ها در کل شبه جزیره چکمه ای ولوله ای به راه می انداخت، اما نه این روزها؛ جامعه فوتبال ایتالیا به خوبی از رتبه در حال نزول سری آ در بین لیگ های اروپایی آگاه است. شانس زیادی وجود دارد که در رده بندی امسال ضریب یوفا، آن ها پس از لیگ پرتغال قرار بگیرند، هرچند به طور مقطعی.

هواداران همواره می توانند فروش ستاره ها را تحمل کنند، اگر جایگزین های مناسبی به جایشان خریده شود. این تابستان، نام های بزرگ زیادی نیز به سری آ وارد شدند. تیتر اول روزنامه گازتا دلو اسپرت در 25 جولای امسال چنین بود: "نگاه کنید! بازیکنان بزرگ در حال بازگشتند." آن تیتر با عکسی از گنزالو هیگواین همراه شده بود. ناپولی برای به خدمت گرفتن وی 37 میلیون یورو به همراه پاداش های جداگانه به رئال مادرید پرداخت کرد. این تنها بخشی از ماجرا بود، ناپولی 64 میلیون یورو از فروش کاوانی به جیب زد، اما اورلیو دی لاورنتیس، مالک ناپولی بعد از فروش کاوانی اعلام کرد که باشگاه 124 میلیون یورو بودجه برای خرید بازیکن در اختیار دارد. علاوه بر هیگواین، آن ها په په رینا، درایس مرتنز، رائول آلبیول و خوزه ماریا کایخون را نیز به خدمت گرفتند و همچنان مبلغ زیادی برای خرید در اختیار دارند.

فیورنتینا از آن سوی، پیش از فروش دست به کار شد. آن ها در حراج فصل، توانستند ماریو گومز را با مبلغ ناچیز 16 میلیون یورو به فلورانس بیاورند، پیش از آنکه یووتیچ را با تقریبا دو برابر این مبلغ به سیتی بفروشند. به مانند فیورنتینا، رم نیز ابتدا خرید بزرگش را انجام داد، آن ها کوین استروتمن را از پی اس وی خریدند، پیش از آن که مارکینیوش را با مبلغ قابل توجه 31 میلیون یورو به پاریسن ژرمن واگذار کنند. اگر خریدهای بزرگ یوونتوس، کارلوس توز و فرناندو یورنته را نیز اضافه کنید، می توانید ببینید که کفه ترازو کمی به سمت ورودی ها سنگینی می کند، البته جدایی اسوالدو و جدایی قریب الوقوع لاملا، می تواند این معادله را برهم بزند، اما امید است که رم بتواند تا پیش از پایان پنجره نقل و انتقالات جایگزین های مناسبی خریداری کند.

به نظر می رسد هواداران بیش از هر زمان دیگری هیجان دارند. سری آ برای سال های متمادی، کاهش مداوم تعداد تماشاگران را شاهد بوده است، اما نشانه های اولیه ای وجود دارد که این روند ممکن است امسال معکوس شود. گازتا در 15 ام آگوست گزارش داد که 28000 بلیط فصل بیشتر از زمان مشابه در سال گذشته در لیگ بلیط فصل فروخته شده است. فیورنتینا بیشترین رشد را شاهد بوده است، آن ها از 12000 به 22000 در فاصله یک سال رسیده اند. فهمیدن این افزایش چندان سخت نیست. تیم وینچنزو مونتلا فصل گذشته فوتبالی چشم نواز ارائه داد و سهمیه لیگ قهرمانان را تنها در روز آخر به میلان واگذار کرد. ورود گومز توجه هواداران را به خود جلب کرده است؛ 25000 نفر از آنان در مراسم معرفی او به آرتمیو فرانکی آمده بودند. اما به جز خط حمله، فیورنتینا در خطوط دیگر نیز خود را تقویت کرده است.

جوزپ ایلیچیچ، خواکین و خوان کواردادو، دست مونتلا را برای انتخاب بازیکنان در پشت خط حمله باز خواهند گذاشت. ماسیمو آمبروزینی، تجربه، انضباط و رهبری را به تیم اضافه می کند. از آن سوی جوزپه روسی رها شده از مصدومیت، می تواند خطری جدی برای دروازه حریفان باشد.

بر روی کاغذ، فیورنتینا کاندیدی جدی برای وارد شدن به جمع سه تیم برتر است، خصوصا اگر ناپولی نتواند در حد انتظار ظاهر شود. نایب قهرمان فصل گذشته، بهرحال باید به زندگی بعد از جدایی کاوانی - که 40% از گل های فصل گذشته تیم را به ثمر رساند - عادت کنند، به این مسئله، جدایی مربی موفق آنان والتر ماتزاری را نیز بیافزایید. علاقه رافائل بنیتز، به تغییر تاکتیک موفق این تیم را هم باید به عواملی که ممکن است این تیم را امسال از جمع سه تیم برتر دور نگه دارد، اضافه کرد.

مربی اسپانیایی جدید ناپل نشین ها، به سرعت خط دفاع سه نفره این تیم را منحل اعلام کرد. کریستین ماجیو، که عملکرد خوبش در پست پیستون راست، یکی از خصوصیات ناپولی در فصول گذشته بوده است، اغلب در دفاع 4 نفره تیم ملی ایتالیا به مشکل برورده است و معمولی ظاهر شده است.

پس از شکست فصل گذشته یوونتوس مقابل بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان اروپا، بسیاری از کارشناسان معتقد بودند که یووه برای موفقیت در اروپا باید به دفاع 4 نفره روی بیاورد. آنتونیو کونته تا کنون در مقابل این درخواست ها مقاومت کرده است. در عوض، او یک مدافع میانی دیگر نیز به ترکیب خود اضافه کرده است. آن ها آنجلو اوگبونا را از رقیب قدیمی خود، تورینو به خدمت گرفتند.

بیانکونری در پیش فصل بسیار ضعیف ظاهر شد، اما جواب کونته به انتقادات بسیار ساده و محکم بود: "اگر رییس از من بخواهد که اولویت هایم را طوری تنظیم کنم که چند بازی پیش فصل را برنده شویم، حتما این کار را خواهم کرد." ده روز بعد، آن ها لاتزیو را با 4 گل در هم کوبیدند در اولین بازی جدی فصل.

توز نقش مهمی در آن پیروزی داشت. اما یورنته در آن بازی حضور نداشت و نگرانی هایی راجع به عدم انطباق او با سیستم کونته شنیده می شود. حتی بدون او، متوقف کردن این تیم بسیار مشکل است؛ مخصوصا اگر پل پوگبا به نمایش های خیره کننده خود ادامه دهد.

اگر تیمی بتواند تهدیدی برای یوه باشد، آن تیم میلان است. آن ها در نیم فصل دوم فصل گذشته، بیش ار هر تیمی امتیاز کسب کردند.روسونری کاپیتان وفادار خود، آمبروزینی را از دست داد، اما نایجل دی یونگ از مصدومیت آشیل فصل گذشته خود رهایی یافته است و آماده بازی است.

در خط حمله، آن ها از زوج جنجالی، بالوتلی و ال شراوی سود می برند. ماریو بالوتلی با همه حاشیه هایش خریدی موفق برای میلان بود، او در 13 بازی خود در فصل گذشته، 12 گل به ثمر رساند. نگرانی های جدیدی پیرامون افزایش شعارهای نژادپرستانه در محیط ورزشگاه های ایتالیا وجود دارد. بالوتلی اما در مصاحبه اخیرش با اسپرتس ایلوستریتد، اذعان کرد که در صورت شعار علیه وی، زمین بازی را ترک نخواهد کرد آن هم به این دلیل که مقررات او را از انجام چنین کاری منع می کند.

لیگ برای جلوگیری از تسری چنین شعارهایی، تنبیه های سخت تری در نظر گرفته است. لاتزیو اولین قربانی چنین شعارهایی بود. جایگاه شمالی ورزشگاه المیک رم در بازی ابتدایی فصل لاتزیو برای هواداران بسته بود. همچنین ورونا نیز به دلیل پرتاب اشیا به داخل بازی و انداختن نور لیزر از سوی هوادارانش به جریمه نقدی محکوم شد.

در داخل زمین، فصل لاتزیو با محرومیت 6 ماهه کاپیتانشان استفانو مائوری به دلیل عدم اطلاع مقامات از تلاش های شخص ثالث برای تبانی آغاز شد. شاید واقع گرایانه ترین هدف این فصل باشگاه، حفظ سهمیه لیگ اروپا باشد که حتی آن نیز کار ساده ای نخواهد بود.

رم، علی رغم فروش لاملا و پابلو اسوالدو، به دنبال سهمیه اروپایی با مربی جدیدش، رودی گارسیاست. خط میانی آن ها متشکل از دانیله ده روسی، کوین استروتمن و مایکل بردلی، می تواند نبض بازی را از بسیاری تیم ها بگیرد. اینتر، تحت نظر ماتزاری، در فاز بازسازی قرار دارد، با جذب مائورو ایکاردی و ایشاک بلفودیل در خط حمله و هوگو کامپانیارو در خط دفاع، امید است این اتفاق هر چه زودتر رخ دهد.

اما جایگاه هر سه این تیم ها می تواند توسط اودینزه تهدید شود، همان طور که فصل پیش این اتفاق رخ داد و سفید و سیاه ها بالاتر از این تیم ها فصل را به پایان بردند. لوییز موریل بخش زیادی از فصل گذشته را به دلیل مصدومیت از دست داد، اما پس از بازگشت، زوج خطرناکی را در کنار آنتونیو دی ناتاله تشکیل داد.

در دیگر سوی جدول نیز رقابت شدید است؛ ساسوئولو که برای اولین بار در سری آ حاضر شده اند، نیمی از حق مالکیت سیمونه زازا، مهاجم جوان و آینده دار یووه را به خدمت گرفته اند و او در فصل جدید با پیراهن این تیم به میدان می رود. لیورنو نیز کاری مشابه را انجام داد و فرانچسکو باردی، دروازه بان آینده دار و جوان اینتر را به طور قرضی به خدمت گرفت.

با بازگشت هلاس ورونا، داربی ورونا برای اولین بار از سال 2002 در برترین سطح فوتبال ایتالیا، دوباره برگزار می شود. از آن جا که هر دو تیم جزو گزینه های اصلی برای سقوط محسوب می شوند، بهتر است از دیدن این دربی لذت ببریم پیش از آن که از دیدنش محروم شویم.

فوتبال ایتالیا با روح منحصر به فردش باز هم ادامه خواهد داشت. مربی ها اخراج خواهند شد، مالکان در کارهای تیم دخالت خواهند کرد و کالیاری همچنان بازی های خانگیش را 500 مایل دورتر از خانه انجام خواهد داد. بازیکنان می آیند و می روند، ولی نمایش همچنان ادامه دارد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: